Story: "Die moeilijke beslissing was meteen ook de meest eerlijke” | Better Minds Coaching

Op mijn achttiende was het dan zover: nog voor ik mijn diploma van de middelbare school had behaald, zou ik al dé allesbepalende keuze maken over wat ik met mijn leven wilde doen. Ondanks dat een studiekeuze normaal de grote lijnen van je toekomst uiteenzet, had ik geen flauw idee wat ik écht wilde in mijn leven. Omdat ik veel interesses had en school altijd van een leiden dakje liep, was op kot gaan en starten aan de universiteit een logische volgende stap. Om mijn kansen zo breed mogelijk te houden, besloot ik rechten te gaan studeren in Leuven. Ondanks ik dat parcours vlot aflegde in de voorziene vijf jaar, had ik in tussentijd niet echt nagedacht over welke weg ik carrièregewijs zou inslaan na het behalen van mijn diploma. Daar waar mijn studiegenoten ervan droomden om advocaat te worden, was bij mij die drang totaal niet aanwezig. In tegendeel, het idee alleen al dat ik al pleitend en verhuld in een toga drie jaar baliestage zou moeten doorploeteren, gaf me kippenvel – op een slechte manier. Ik ben van nature een ‘goalgetter’ en hou ervan mezelf uit te dagen. Daarom stelde ik mezelf een volgend doel: het behalen van een extra universitair diploma. Natuurlijk was dit uitstel van executie: ook na mijn tweede diploma, wist ik nog steeds niet welke job écht bij me paste. Omdat de kans zich aanbood en ik graag het heft in handen neem, solliciteerde ik bij een van de meest prestigieuze notariskantoren. Toen ik hoorde dat ik de job had, was ik opgelucht: eindelijk een tastbaar toekomstperspectief bij een topkantoor met een mooi loon. Mijn studiegenoten, familie en vrienden feliciteerden me uitbundig met dit nieuwe hoofdstuk in mijn leven. Het was duidelijk: ik was goed bezig en de wereld lag aan mijn voeten.

Althans, dat dacht ik. Enkele maanden nadat ik startte als notarieel juriste, besefte ik dat de job op elke mogelijke manier wrong: de jobinhoud vond ik ofwel te moeilijk ofwel te saai, er was geen ruimte voor eigen inbreng en veeleisende cliënten gaven me torenhoge stress. Als mensen me vroegen hoe het op mijn werk ging, wimpelde ik die vraag weg met een glimlach. Ik wilde er gewoon niet over praten. En daarbij: iedereen heeft wel eens een dipje op het werk, waarom zou ik vrienden lastigvallen met mijn verhaal? Stilaan was ik nog maar een schim van mijn creatieve en energieke zelf. Toen ik nog enkele maanden later te kampen kreeg met een huidaandoening die getriggerd wordt door stress, wist ik dat dit de druppel was. Er moest iets veranderen. Ik nam een vriendin in vertrouwen, die me vertelde over de mogelijkheid om te praten met een loopbaancoach. Toen ik enkele weken later een flyer vond bij mijn kapster, twijfelde ik niet langer en schreef ik me in voor een eerste sessie.

Samen met mijn loopbaancoach nam ik mijn professionele leven stevig onder de loep. Daarbij focusten we niet enkel op het takenpakket dat ik dagelijks uitvoer, maar ook op de werkomgeving en het gevoel dat ik ervaar bij het uitoefenen van mijn job. De sessies waren zodanig verspreid dat ik voldoende tijd had om thuis bepaalde opdrachten voor te bereiden. Mijn loopbaancoach heeft me echt geholpen om terug te gaan naar de basis: wat zijn mijn kernfundamenten en waar krijg ik energie van? Daar waar mijn wereld zo klein was geworden doorheen mijn rechtenstudies, hielp zij me mijn perspectief te verbreden. Doorzetten is een mooie eigenschap en ik ben fier op mijn behaalde diploma’s, maar het was tijd voor mij om oprecht te kiezen voor een professioneel pad dat volledig bij me past. Mijn coach stelde me gerichte vragen waardoor ik dichter bij mezelf kwam te staan. In tussentijd besloot ik op zoek te gaan naar een leuke extra activiteit om mijn dagen wat meer kleur te geven. Zo botste ik op een cursus copywriting in avondonderwijs. Ik heb altijd graag geschreven, en deze cursus was de perfecte gelegenheid om mijn vlotte pen opnieuw aan te scherpen. Ook deze cursus kwam ter sprake bij de loopbaancoach. Beetje bij beetje won ik inzicht en lukte het me om mijn professionele doelstelling te formuleren. Uiteindelijk had deze totaal geen aansluiting meer bij mijn juridische diploma’s, maar ik voelde heel sterk aan: dit klopt, dit ben ik. Na het vinden van mijn professionele doelstelling, ging alles heel snel: ik sprak met andere copywriters, ging op zoek naar passende vacatures en gaf eindelijk mijn ontslag. Hoewel dit emotioneel gezien de moeilijkste beslissing was die ik ooit nam, is het ook de meest eerlijke. Ik ben mijn loopbaancoach enorm dankbaar voor het inzicht en de inspiratie die ze me gaf om zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven. Binnenkort ga ik aan de slag als copywriter bij een jong, creatief bureau waar ik mijn ideeën kan omzetten in concepten en teksten op maat. Met dit nieuw hoofdstuk heb ik eindelijk van mijn passie mijn beroep kunnen maken, en daar ben ik heel trots op.

 

 

Ellen