Een inkijk in een loopbaangesprek rond faalangst. In deze rubriek stellen we een loopbaancoachingsgesprek aan je voor. Deze keer over omgaan met de angst om niet (meteen) te lukken.

Stella komt bij mij in loopbaancoaching. Gezien de stress en de druk die ze bij zichzelf ervaart, wil ze graag uitzoeken of haar job vandaag voldoende bij haar past. Is deze context wel iets voor haar? Sluit de rol van opvoeder en jongerencoach in de jeugdzorg aan bij haar sterktes/aspiraties/… ?

Ik ga met haar in gesprek.

We starten met een oefening waarbij Stella luidop droomt van haar ideale werksituatie. Door deze te visualiseren, kan ze volop haar wensbeelden vormgeven zonder rekening te houden met beperkingen. Als we nadien haar droomtekening naast haar huidige werksetting leggen, lijken veel elementen uit haar droomscenario aanwezig. De omgang met de jongeren loopt goed, ze heeft fijne collega’s, ze werkt in een groene omgeving, er is ruimte om als mens te ontwikkelen, ze wordt op een fijne manier ondersteund, … En toch. Stella ervaart druk en angst om het niet goed genoeg te doen. Ze wil graag meer rust vinden bij zichzelf.

Vertel eens over die rust die je zou willen vinden.

Stella: ik ervaar vandaag zo veel stress op bepaalde momenten. Ik lig wakker van gesprekken die ik moet voeren, van een mailtje dat slecht werd begrepen, van kleine dingen die fout lopen hier en daar, …. Het houdt me echt bezig en ik stel meteen mezelf in vraag. Ben ik gemaakt voor deze job? Kan ik bieden wat deze jongeren nodig hebben?

Is dat gevoel altijd aanwezig?

Niet altijd, maar als het aanwezig is, dan is het heel overweldigend. Ik maal dan in mijn hoofd en ik geraak er niet uit. Zo moet ik maandelijks met de jongeren een één-op-één gesprek voeren. Bij sommige jongeren koppel ik ook terug naar de ouders. Dat zijn vaak goede gesprekken maar ik moet daar ook confronterende boodschappen geven. Dat valt niet altijd in goede aarde bij iedereen en daar kan ik mij dan heel erg door laten overrompelen. Eind deze week zijn de gesprekken opnieuw gepland en ik ben er nu al onrustig over.

Ik begrijp dat die gesprekken jou angst inboezemen. Vind je het een goed idee om in dit gesprek stil te staan bij de gesprekken van vrijdag?

Ja, dat is goed. Het gaat vooral over het gebrek aan appreciatie dat ik krijg van de ouders en de jongeren. Die gesprekken zijn door mij tot in de puntjes voorbereid, ik doe echt mijn best daarvoor, maar het zijn soms lastige boodschappen die ik moet brengen. Dan krijg ik de wind van voren, waardoor ik me helemaal uit mijn lood geslagen voel. Ik werk nog niet zo lang in deze organisatie dus ik denk soms dat mijn collega’s dat beter of makkelijker kunnen.

Daarnet vertelde je dat je soms moeilijke boodschappen moet brengen, boodschappen die de jongeren of ouders niet altijd graag horen. Daar krijg je dan soms de wind van voren, er wordt tegen jou geduwd.

In hoeveel van de gesprekken stuit je op weerstand of krijg je de wind van voren?

Ooh, van de 14 gesprekken is dat toch bij 2 of 3 het geval.

(stilte)

3 van de 14 gesprekken.

Ja, het klopt wel dat er in het merendeel van de gesprekken wél een fijne terugkoppeling is en een constructieve sfeer. Maar ik onthoud toch vooral die 2 of 3.

In hoeverre gaat deze weerstand die je ervaart over jou als persoon? Of gaat het eerder over weerstand tegen jouw rol als opvoeder en heeft het minder met jou te maken?

Euhm ja, goede vraag… Ik neem dat snel nogal persoonlijk op. (stilte)

Maar als ik er op terugdenk, dan gaat het inderdaad niet over mij als persoon of over mijn functioneren. Ik vertegenwoordig dan de hele organisatie en daar hebben de jongeren en ouders het soms erg moeilijk mee.

Op een schaal van 1 tot 10 waarbij 1 staat voor “dit gaat uitsluitend over Stella” en 10 staat voor “dit gaat uitsluitend over de rol die ik opneem binnen de organisatie” : waar zou je deze reacties plaatsen?

(stilte) Het vertelt meer over de organisatie dan over mij, denk ik. Als ik echt moet scoren, dan zou ik toch een 8/10 scoren. De argumenten gaan vaak over beslissingen die van de gehele organisatie komen en niet over mij als opvoeder.

(stilte) Ja, dat helpt al om het zo te bekijken.

Je bent soms van slag omdat je van enkele jongeren of ouders weinig appreciatie voelt voor wat jij doet. Hoe zou het zijn als jij zelf meer gerustheid zou voelen over je aanpak en je werkwijze? 

Dat vind ik zelf heel erg moeilijk. Ik kom daar weinig toe, ik merk vaak de fouten op die ik zelf maak eerder dan de dingen die ik goed doe.

Je zegt dat je soms twijfelt over je rol als opvoeder. Je benoemt wat je soms moeilijk vindt, waar je angst of stress voor voelt. Ik wil met jou graag even aandacht richten op wat jij zelf vindt dat er goed loopt in deze rol. Kan je daar wat voorbeelden van geven?  

Nu begint Stella te vertellen. Zo zegt ze dat ze echt door de ogen van talenten naar de jongeren kijkt. Ze volgt haar jongeren ook erg proactief op, ze maakt contact op persoonlijk vlak en ze ziet wie deze jongeren écht zijn. Na wat doorvragen vullen we het lijstje aan: Stella blijkt veel geduld te hebben, ze is heel beschikbaar voor de jongeren, ze is een luisterend oor en ze geeft advies of ondersteuning op wekelijkse basis. De jongeren vinden ook spontaan de weg naar Stella om hun hart te luchten, om ondersteuning te vragen.

In deze online coaching, maak ik van deze eigenschappen een kleine visuele reminder. Ik toon deze aan Stella en laat deze even binnenkomen.  

Stella, tijdens deze oefening heb ik enkele dingen genoteerd. Ik overloop het even in jouw woorden en ik toon het zodat je het kan lezen.

Hoe voelt dat om dit te zien?

(stilte) Ik word er wat stil van. En tegelijk ook wel blij. Want het klopt ook wel dat ik dat allemaal probeer te doen. Maar dat vergeet ik soms als ik denk aan alles wat mis kan lopen. Het doet wel deugd om het zo even neergeschreven te zien.

Ja, het sterkt me wel om dat in gedachten te houden. Soms is het echt mijn hoofd dat een loopje met mij lijkt te nemen. En dan kan het echt helpen om dit bij de hand te houden. Dank je.

Met welk gevoel ga je de gesprekken van vrijdag tegemoet?

Ik ben nog altijd wat ongerust of nerveus hierover, maar het helpt zeker al dat ik dit zie. Ik ga het printen en naast mij leggen. Ook de vraag “gaat dit over mij of over mijn rol als opvoeder?” zindert nog na. Als ik het meer kan loskoppelen van wie ik zelf ben, dan hoop ik dat het mij minder zal benemen.

In de afronding van het gesprek, overloop ik met Stella nog wat haar kan helpen om tussen de online gesprekken van vrijdag rust te bewaren. Zo neemt Stella zich voor om tussen de gesprekken één minuut pauze in te lassen om even de intensiteit van het gesprek te laten zakken. Stella heeft ook deugd van even de benen strekken op gezette tijden, dus ook dat wil ze vrijdag doen.

Stella benoemt de rust die het coachingsgesprek teweegbracht. Haar loopbaanvraag “Is de job echt iets voor mij?” kan ze gerichter onderzoeken als deze angst en belemmeringen haar minder parten spelen. Ik ben benieuwd naar haar beleving van de gesprekken van vrijdag en ik onderzoek in een volgend gesprek graag wat deze “herprogrammering van je gedachten” haar opleverde.

Ik zie Stella de week erna terug. Het coachingsgesprek ontnam veel van de negatieve lading van de gesprekken met de jongeren en hun ouders. Ze was beter in staat om in haar kracht te staan en om enkele gesprekken die moeilijk liepen minder persoonlijk op te nemen. In de verdere coaching gaan we aan de slag met de kritische innerlijke stem die Stella vaak vergezelt.

De coach, Liesbeth Geuvens, aan het woord

Als loopbaancoach kom ik verschillende vraagstukken tegen. In het geval van Stella past de job vandaag weldegelijk voldoende bij haar waarden en drijfveren. Soms wordt ze echter benomen door de angst om te falen, om het niet goed genoeg te doen. Binnen loopbaancoaching leren we om deze gedachten te onderzoeken, en om er andere gedachten naast te plaatsen die meer helpend zijn om je doel te bereiken.

Bij Better Minds Coaching zetten we verschillende oefeningen in om de klant bij zijn of haar gevoel te laten komen. Daarmee maken wij het verschil.

 

Herken je de vraag rond onzekerheden in je job? Nemen jouw gedachten ook soms een loopje met jou? Neem zeker contact met me op. Waar je uitkomt, dat beslis je zelf! Ik vergezel je heel graag op de weg naar jouw uitkomst.

Wie meer dan 7 jaar aan het werk is, als zelfstandige of werknemer, heeft recht op 7uur coaching via de loopbaancheque van VDAB. Jij betaalt slechts 40 euro voor de eerste 4 uur coaching.

X
X