84 maanden. Of ruim 2.550 dagen werkervaring. Die moet je vanaf 1 januari 2020 kunnen aantonen alvorens je in een door de overheid medegefinancierde loopbaanbegeleiding mag stappen. De zoveelste ondeskundige bezuiniging van de regering die op korte termijn ons als maatschappij wat centen zal opbrengen maar op iets langere termijn (lees: pak de volgende legislatuur) ons minstens zoveel centen zal kosten en ons nog meer naar achteren duwt als een land dat klaar is voor de toekomst van werk. In een tijdperk waar levenslang leren de norm is, bezuinigt onze regering op het verder ontwikkelen van onze jongeren. Je moet immers gepokt en gemazeld zijn met 7 jaar werkervaring om uitgedaagd te mogen worden in sessies van gesubsidieerde loopbaanbegeleiding.

Een erg frappante bezuiniging waar vooralsnog geen toekomstgerichte haan naar kraait. Als Managing Partner van een loopbaancentrum heeft Elke Geraerts de nood om wel te kraaien, niet omdat deze bezuiniging ons centen zou kunnen kosten, maar omwille van de honderden jonge cliënten die wij nu zien en die vast zitten in hun gestarte carrière. En net daarom loopbaanbegeleiding benutten om zo een reset te kunnen maken. Immers, vaak brengt een studiekeuze toch niet exact wat een jongere verwachtte of ontstaat er een besef dat er meer skills nodig zijn dan hij/zij op de schoolbanken leerde. Dat je competenties nodig hebt zoals duidelijke communicatie, openstaan voor feedback en opnemen van eigenaarschap om op de arbeidsmarkt te kunnen meedraaien, laat staan te floreren. Aan de andere kant zijn de stijgende burn-out cijfers bij jongeren ook tekenend. Om nog te zwijgen van jonge leerkrachten die na enkele jaren wegrennen uit de scholen omwille van het archaïsche systeem dat elk idealisme in de kiem smoort. Wel, vanaf nu is er 1 boodschap voor deze jongeren: wacht nog een 70-80 tal maanden totdat de regering je steunt met loopbaancheques. Of: laat die verrijkende reis naar Peru deze zomer maar en spendeer je gespaarde centen aan psychologische begeleiding, wel aan volle prijs alsjeblieft.

Levenslang leren

De relatie tussen mensen en computers wordt er in de toekomst niet eenvoudiger op. “Ga ik nog relevant zijn?” is zowat de meest gestelde vraag die we op menig werkvloer hoor. “Of gaan robots mijn baan overnemen, en deze misschien zelfs beter doen?” In haar boek Authentieke Intelligentie betoogt ze dat het net nu hoog tijd is om in te zetten op onze uniek menselijke kwaliteiten, iets wat we in loopbaanbegeleiding steeds meer incorporeren. Loopbaanbegeleiding is al lang niet meer alleen mensen begeleiden naar een andere job, maar vooral mensen wakker schudden om het beste uit jezelf te halen en ten alle tijde eigenaarschap op te pakken voor je eigen loopbaan. Geen enkele baas, context of verandering mag daar een allesbepalende vat op hebben. Dat betekent dus levenslang leren en je eigen wendbaarheid maximaliseren.

De Amerikaanse schrijfster en Future of Work strateeg Heather McGowan ziet dit in elk geval als onze grootste opdracht: “In de toekomst zullen degenen die voortdurend leren, blijven leiden.  Het klinkt simpel, en toch zijn onze systemen van onderwijs en personeelsbeleid gebaseerd op het tegenovergestelde principe van “leer en dan doen”. Studenten leren een beroep, medewerkers streven naar ervaring. Dit is hoe onze carrières tot nu vorm kregen. Om te gedijen in een toekomst die zich sneller ontvouwt dan we ons kunnen voorstellen, moeten we bedreven zijn in het voortdurend leren. Elke is ervan overtuigd dat de toekomst van het werk leren is.” McGowan is stellig wat betreft onze huidige manier van leren en werken: “We bereiden ons zeker niet voor op deze nieuwe uitdaging. We proberen mensen te pushen om taken te doen die machines nu al beter doen. Ons traditioneel onderwijs legt een vooraf bepaalde reeks vaardigheden en kennis op voor de leerlingen, en deze wordt nauwelijks aangepast. Onze samenleving moet zich echter focussen op het opstellen van de voorwaarden voor snellere menselijke aanpassing: hoe we leren, niet wat we leren.” En daar kunnen we dus nu aan toevoegen: onze regering zet jongeren eerst 84 maanden op de wachtbank alvorens deskundige begeleiding te voorzien om hen te faciliteren.

Belgie is niet klaar voor de toekomst van werk

Onze werkvloer wordt innovatiever, nieuwe technologieën zullen onze productiviteit stimuleren en diverse processen en (saaie) handelingen optimaliseren. Toch geeft in een internationale studie slechts drie procent van de bedrijven aan extra investeringen te doen om die vaardigheden te verbeteren. Het komt dus neer op het individu, die zelf een mindset moet ontwikkelen van levenslang leren. In België lukt dat vooralsnog niet goed. Of eigenlijk gewoon niet. We bekleden een beschamende 18de plek in de Europese Unie wat betreft opleidingsparticipatie. Om je een idee te geven, onze noorderburen staan op 4. Dus zodra ons diploma is binnengehaald, stopt de gemiddelde Belg met leren, met zich verder te ontwikkelen, bijscholen, omscholen. Net daar kan loopbaanbegeleiding een cruciale rol spelen voor elke medewerker. Laten we eerder nagaan met deskundigen hoe we loopbaanbegeleiding future-proof maken met cliënten die kwaliteitsvolle triggers krijgen om levenslang te leren. En leren begint vroeg, vanaf moment 0 bij een baby, en vanaf maand 0 bij een medewerker, niet bij maand 84.  

X
X